البرزسرزمین ناشناخته های گردشگری:ساوجبلاغ دفتر زیبای خاطرات تاریخی

آشنایی با جشنها و آداب رسوم ایرانیجشن سده مربوط به دین نیستزمان برگزاری جشن سده به حساب قدیم دهم بهمن ماه است که آبان روز نام دارد و پنجاه شب و پنجاه روز پیش از نوروز است.این جشن را می توان جشن آتش نامید، زیرا خصوصیت برجسته ی آن برافروختن آتش استآیین باور - هیچ فرهنگی بی شناسنامه ،پایدار نمانده است . درخت ریشه دار تمدن ایرانی با فرهنگی از ماورای دیروز تا ورای فردا ، ایران می شود. نه بالندگی و افراط بیش از عقل، نه رها کردن سنت ها و باورها تا برهنگی فرهنگی . میانه داری بهترین راه حفظ آداب و رسوم و باور های هر فردی در چهار چوب مملکت اوست. دانستن نیز، سوای باورداشتن و عمل‌کردن برای هر فردی لازم و واجب است . پس آداب و آیین و باورهای ایرانی خود را بیاموزیم و کودکانمان را به آن مجهز کنیم که ورود به دهکده جهانی بی توشه نمی‌شود. ره توشه ما دانسته‌های ماست .دوستی دیرینه آتش و ایرانیاندر میان عناصر چهارگانه "آتش و آب و خاک و باد "؛ آتش در میان آریایی ها ارج و قربی دیرینه دارد.از آن روزی که آتش به دلیل بالنده و پالاینده و زداینده بودن، نزد ایرانیان از ارکان و فروغ یزدان است، جشن‌های آتش محور از جمله سده نیز، یادآورنده ی اهمیت نور، آتش و انرژی است. فروغ خورشید، ماه، چراغ و حتی روشنایی درونی دل و جان همه نشانه هایی از فروغ اهورا مزدا هستند. روشنایی و نور درون، نشانه و رمز وجودی خداوند است‌که راه معرفت و شناخت حکمت و راه رسیدن به ذات پروردگار را نشان می دهد.جشن سده جشنی با شکوه و بنیانی در میان این جشن ها سه جشن زمستانی است که آتش در آنها نقشی اساسی دارد و آتش افروزی از مراسم بنیانی آنهاست . این سه جشن به ترتیب عبارتند از جشن یلدا ، جشن سده و جشن سوری. از میان آنها نیز آتش افروزی جشن سده از, ...ادامه مطلب

یادداشت روز خبرنگارخبرنگار خدمتکار کسی نیستای همه کسانی که با خبرنگار جماعت کار می کنید، خبرنگار خدمتگزار فردفرد افراد جامعه هست، اما خدمتکار کسی نیست .آیین باور-فایل صوتی زیر ذاتا پادکست نیست.بلکه صوت جدا شده از یک کلیپ است که به جهت سهولت در دانلود و استفاده با فرمت mp3 تقدیمتان می شود.چند خطی هم که در زیر می خوانید هیچ ربطی به محتوای صوتی ندارد. بلکه شما را به مدت 7 دقیقه به شنیدن دغدغه های یک "خبرنگار " در زمینه هویت شهری و میراث تاریخی کرج دعوت می کنم . شاید حرف های شماهم باشد.اما در روز خبرنگار لازم است مطلب زیر را بنویسم تا شاید روزی زحمت های "خبرنگاران _ ژورنالیست ها"چنان که شایسته است دیده شود. و روزی مختص به خود داشته باشند.آنها که از تولید محتوا تا تنظیم خبر و گزارش و موفقیت درارسال یک پیام برای مخاطبین دوندگی می کنند. جریان سازی می کنند. سطح اطلاعات و آگاهی را بالا می برند. در باز کردن گره ها تلاش می کنند.آنها که روزنامه نگاری را نه بنگاه اقتصادی و نه حتی یک فعالیت فرهنگی در اوغات فراغت می دانند (که اساسا این جامعه خبرنگار را فرهنگی نمی داند) .....چیزی فرای همه چیز ...روز خبرنگار مبارک یک جمله کلیشه ای است. زیرا روزگار ما زمانی مبارک می شود که نه تنها فقط خبرنگاران و اهالی نگارنده و قلم بدستان رسانه در کتگوری خبرنگار و ژورنالیست دسته بندی شوند، بلکه در تقدیر و یادبود آنها نیز مشاغلی چون روزنامه فروش، توزیع کننده مطبوعات، تایپیست ، صفحه بند و همه‌ی دیگرمتخصصین عزیزی که نبودشان به معنای نابودی روزنا‌مه‌نگاری است، پیشکسوت ما محسوب نشوند زیرا برای هر شغلی تعاریف و دسته بندی هایی وجود دارد. مثلا روز پزشک به دندانپزشک تبریک نمی گویند یا به اپتومتریست یا تکنسین اتاق عمل , ...ادامه مطلب